Kolejki w Brandnertal

monaniero

Brandnertal

W samej dolinie Brand mamy do dyspozycji aż trzy kolejki kabinowe i jedną krzesełkową:

1. Dorfbahn

2. Palüdbahn

3. Einhorn II

4. Loischkopf

Wykorzystaliśmy ten fakt i postanowiliśmy wędrować szczytami wjeżdżając, a potem zjeżdżając inną kolejką. Kursujący co 30 minut autobus zdecydowanie ułatwił nam taką wycieczkę, dzięki czemu kolejny również spędziliśmy bez samochodu, wykorzystując idealną lokalizację naszego noclegu.

Pogoda nam dopisywała, więc spod ratusza podjechaliśmy parę przystanków autobusem do stacji kolejki kabinowej Palüdbahn.

Plac zabaw Melkboden

Przy górnej stacji kolejki znajduje się Alpengasthof Melkboden z placem zabaw o tej samej nazwie. Dzieciaki z ochotą ruszyły, żeby zobaczyć czekające tam na nich atrakcje, a było ich sporo: ścianka wspinaczkowa, piaskownica, koparka, huśtawka, zjeżdżalnia,drewniany domek, drewniany konik i wiele zabawek. Wszystko to znajduje się we wspaniałym alpejskim otoczeniu, a dodatkową atrakcją są mieszkające tutaj kury i króliki.

Naszym maluchom najbardziej przypadł do gustu domek, choć nie pogardzili też przejażdżką na drewnianym koniku.

Tierweltenweg

Po pełnej wrażeń zabawie ruszyliśmy na szlak w stronę Dorfbahn, który według drogowskazu miał zająć około 1,5h. Do pokonania mieliśmy 4,1km o niewielkim przewyższeniu 279m. Żeby nabrać energii do wędrówki dzieci dostały czekoladowe wafelki, którymi posiliły się w cieniu drzew. Ten dzień był wyjątkowo upalny, także każdy z nas szukał kawałka cienia. Na szczęście nasza trasa była bardzo łatwa, praktycznie cały czas szliśmy szeroką drogą o niewielkich przewyższeniach.

Co jakiś czas mijaliśmy interesujące stacje, na których dzieci poznawały owady, motyle, ptaki, świstaki i wiele innych zwierząt. Każdy przystanek był zaaranżowany w inny sposób, żeby wzbudzić zainteresowanie maluchów. Na początek były owady i siatka wspinaczkowa.

Kawałek dalej dotarliśmy do niewielkiej ścieżki przy pniach drzew. Podążając nią trafiliśmy do drewnianej wiaty, w której dzieci poznały gatunki drzew odsłaniając poszczególne igły, liście i szyszki.

Krystynka już zaliczyła drzemkę w nosidle i z wielką ochotą zabrała się za odkrywanie przyrodniczego świata razem z Mikołajem.

Przy kolejnej stacji na pniach drzew poukrywały się motyle. Dzieciom bardzo spodobała się też jaskinia świstaka, do której mogły wpełznąć lub zaglądać przez okienko. Dzięki tym atrakcjom wędrówka nie była nudna, ale wydłużyła się do kilku dobrych godzin.

Parpfienzalpe

Zmęczeni upałem zatrzymaliśmy się w Alpe Parpfienz na zimną maślankę. Poza maślanką można byl tutaj nabyć różne alpejskie produkty m.in. różne alpejskie sery. W tej alpejskiej restauracji można płacić tylko gotówką. Obok lokalu znajduje się niewielki plac zabaw ze zjeżdżalnią i huśtawkami.

Ścieżka bosych stóp

Z Parpfienzalpe ścieżką bosych stóp prosto do kolejki Dorfbahn. Po drodze minęliśmy jeszcze oborę, w której wylegiwały się dwie różowe świnki. Ścieżka bosych stóp ma 2,4km długości, zmierzając do Dorfbahn schodziliśmy 129m w dół. Dzieci od razu podchwyciły pomysł, ściągnęły buty i ruszyły ochoczo w las. Mikołaj dzielnie przeszedł całość, tylko Krystynka czasem marudziła i musiała być niesiona przez tatę. Świetna atrakcja na zakończenie dnia.